Edirne’nin Fethi

Rumeli’deki Osmanlı fetih hareketleri, Edirne istikametinde yoğunlaşırken, bölgenin en kalabalık ve en müstahkem şehri olan Edirne’nin ele geçirilmesinin, çevresinin tamamen fethedilerek, kalenin abluka altına alınması suretiyle mümkün olacağı anlaşılmış idi. Nitekim Lüleburgaz müşaveresinden önce, Edirne’nin Bizans’tan yardım almaması ve doğu, güney ve batıdan destek görmemesi için Ege şeridi ile Dimetoka ele geçirilmişti. Lala Şahin Paşa’nın orduya serdar tayin edilerek Edirne üzerine gönderildiği sırada, Bulgarların Rumlara yardım etmeleri ihtimaline binaen, sağ cenahtan Karadeniz sahiline doğru ilerleyen bir kısım Türk kuvvetleri Kırklareli’ni işgal ettiler. Yine Lala Şahin Paşa’nın hareketi ile birlikte, Evrenos Bey, Dimetoka taraflarına tayin edilerek, bu taraflardan gelebilecek Sırp hareketlerinin önüne geçildi.

Hacı İlbeyi ile birlikte Edirne üzerine hareket eden Lala Şahin Paşa’yı tekfur şehrin dışında karşılamak istedi. Tekfurun kuvvetleri ile Osmanlı gazileri, şehrin güney doğusunda, Edirne ile Hayrabolu arasında bulunan Sazlıdere mevkiinde karşılaştılar.

Çok şiddetli geçen çatışmayı tekfur kaybetti ve askerleri perişan oldu. Bunun üzerine alelacele Edirne kalesine kaçarak içeriye kapandı. Lala Şahin Paşa ve Hacı İlbeyi kuvvetleri şehrin kuşatmasına başladıkları sırada, batı istikametinden de Evrenos Gazi’nin geldiğini haber alan Edirne tekfuru, Tunca sahilindeki sarayını bir gece gizlice terkederek, sandal ile Enez’e firar eyledi. Tekfurun kaçması üzerine, şehir halkı, kalede bulunan askerleri dışarı çıkararak, serbestçe yaşamalarına müsaade edilmesi şartı ile şehrin kapılarını Osmanlılara açtılar (Temmuz 1363).