Osmanlı Devleti’nde Rüşvetin Yasaklanması ve Mahkeme Harçlarının İhdası

Yıldırım Bayezid, gerçekten lakabı gibi, seri hareketlerle, devletin sınırlarını birdenbire genişletmiş ve imparatoruluk haline getirmişti. Ancak devlet teşkilatı, bu hızlı gelişmeye aynı şekilde ayak uyduramamış, bu yüzden de, idari sahada bir kısım aksaklıklar görülmüştü. Diğer yandan fetihler, Bizans ve hıristiyan cephesinde vukua geldiği için, bozulmuş bir toplum düzeninin idari mekanizması ister istemez, yeni gelişmekte olan ve mansıplara yetişmiş eleman temininde güçlük çekilen Osmanlı idari teşkilatının zaman zaman zaafa düşmesine vesile olmuştur.

Bununla beraber, idari kademenin en üst seviyesinde bulunan vezir Ali Paşa ile padişahın, hazar zamanlarında, teşkilat ihtiyaçlarının tedbir ve tedarikine aldırış etmemeleri, bu gevşemeyi daha süratlendirmiştir. Gençliğinden beri zevk ve safahata düşkün olan Çandarlızade vezir Ali Paşa, Yıldırım Bayezid gibi bir padişahı da kendisine uydurmuş, bu vaziyet dolayısıyla da, Osmanlı devletinin bünyesine bir kısım ahlaksız ve müfsit kişilerin nüfuz etmeye başladığı görülmüştür. Nihayet bu durumdan cüret alan ehliyetsiz kadıların, halka olan zulüm ve baskıları umumi bir hoşnutsuzluk yarattı. Ancak, kaynakların rivayetine göre, vezir Ali Paşa, şikayetçileri sadâret kapısından kovarak, onları susturmak cihetine gitmiştir. Fakat sonunda, Yıldırım Bayezid, halkın bu umumi şikayetlerinden haberdar olmuş ve halka zulmeden kadıların Yenişehir’de bir eve hapsedilmelerini emretmiştir. Vezir Ali Paşa, padişah üzerindeki nüfuzundan faydalanarak onları affetmiş, daha sonra da, kadıların maaş almadıklarını ifade ile, resmî muameleler karşılığında cüz’i bir harç alınmasını tavsiye eylemişti. Bunun üzerine, resmî hüccetler için yirmibeş, sicil için yedi, nikah akdi için oniki akçe ve miras taksimi için de bin akçede beş akçe resim tayin olunmuştur.