Millî Birlik, Beraberlik ve Ülke Bütünlüğü

Millî birlik ve beraberlik; milletçe birliği, beraberliği ve bir arada yaşamayı ve bütünlüğü ifade eder. Bu ilke, aynı zamanda Türk Milleti’ni oluşturan kişilerin karşılıklı sevgi ve saygı duygusuyla birbirlerine bağlanmasını ve ortak amaçlara yönelik olarak varlığını devam ettirmesini amaçlar.

Millî birlik ve beraberlik, her şeyden önce millî devletin gerçekleşme vasıtasıdır. Bunun bilincinde olan, Atatürk de Yeni Türk Devleti’nin millî bir devlet olmasını sağlamaya çalışırken, bu ilkenin yurttaşlar arasındaki bütünleştirici ve kaynaştırıcı özelliğinden faydalanmayı ihmal etmemiştir. Hatta Atatürk, Türk Milleti’nin şahsında gerçekleştirmeye çalıştığı millî birlik, millî kültür ve millî duygu kavramlarıyla ilgili olarak, bunlar gerçekleştirmeye çalıştığımız en büyük ideallerimizdendirler ifadesini kullanmıştır.

Atatürk’e göre, millî mevcudiyetin temeli, millî şuurda ve millî birlikte bulunmaktadır. Bu sebeple, millî birlik ve beraberlik ilkesi, devletin kuruluşu ve milletin huzur ve refah içerisinde yaşayabilmesi için Atatürk’ün önemle üzerinde durduğu ilkelerden olmuştur.

Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşundan itibaren büyük önem verdiği millî birlik ve beraberlik ilkesinin temelini, bütün vatandaşların, hangi din, mezhep ve ırktan gelirlerse gelsinler, hepsinin Türk olduğu düşüncesi oluşturur.

İlk defa Erzurum ve Sivas Kongreleri ile Misak – ı Millî kararlarında dile getirilmiş olan Millî birlik beraberlik ve ülke bütünlüğü ilkesi, gerek Millî Mücadele yıllarında, gerekse cumhuriyet devrinde vazgeçilmez önemli ilkelerden birisi olarak kabul edilmiştir.

Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin ülkesi ve milletiyle bölünmez olduğu düşüncesinden hareket eden bu ilke, milliyetçilik ilkesini bütünler.