Fâtih Sultan Mehmed’in İkinci Sırbistan Seferine Çıkması

Fâtih Sultan Mehmed, birinci Sırbistan seferinde istediği neticeyi alamadığı gibi, Firuz Beyoğlu’nun mağlubiyeti de kendisini yeni sefer için adeta şartlandırmıştı. Bu arada ihtiyar Brankoviç’in ülkesinde nizamın bozulduğunu bildiren Evrenoszade İsa Bey, bu fırsat değerlendirilirse Sırbistan’ın kolayca fethedilebileceğini padişaha arzetti. Aslında nereye yapılacağını kimseye söylemediği bir seferin hazırlıklarını kış ortasından beri sürdürmekte olan padişah, Evrenosoğlu İsa Bey’in bu teklifini müteakip, ikinci defa Sırbistan üzerine harekete geçti.

Güney Sırbistan’a giren Türk kuvvetleri, Kratova dağını aştıktan sonra, madenleri ile meşhur Novaborda önlerine geldi. Bu müstahkem kale, Sultan II. Murad zamanında da fethedilmiş, ancak Segedin anlaşması ile Sırplara geri verilmişti. Kratova dağı eteklerinde yapılan bir harp meclisinde, İsa Bey’in verdiği ayrıntılı bilgilerden sonra, Fâtih Sultan Mehmed, kendisini Novaborda kalesinin kuşatılmasına memur etti. İsa Bey, şehri kırk gün kadar dövdükten sonra teslim aldı. Daha sonra, yine madenleriyle meşhur Tirbice (Bonice Trepça) şehri ile Lab vadisinde bulunan bazı kaleler ele geçirildi. Fâtih Sultan Mehmed, Karaca Paşa’yı Sırbistan içlerine akına göndererek, kendisi Kosova’ya geldi. Murad Hüdavendigâr’ın meşhedini ziyaret ettikten sonra, Karaca Paşa’nın da dönerek orduya katılmasını müteakip, Selanik yolu ile Edirne’ye gelen padişah, Macarları hedef alan bir Belgrad seferi düşündüğü için, Sırp kralı ile bir de sulh aktetti. Buna göre, Sivricehisar (Kruşevaç) ile Omol’u Brankoviç’e terketti (1455). Buna karşılık Sırp despotu, yılda üç milyon akçe haraç ödeyecek ve Osmanlı seferlerine asker gönderecekti.