Osman Bey’in İlk İcraatı ve Ahilerle Münasebeti

Osman Bey, Ertuğrul Gazi’nin vefatından sonra, babasının “komşuları ve bilhassa Rum tekfurları ile iyi geçinme politikası”nı aynen sürdürdü. Bunlar arasında Bilecik tekfuru, Kayı aşireti ve dolayısıyla da Osman Gazi üzerinde iyi bir emniyet hissi uyandırmıştı. Bu yüzden aşiret halkı en fazla Bilecik tekfuruna itimat ederdi. Ertuğrul Gazi zamanından beri yaylaya çıkarken taşınması zor olan eşyalarını Bilecik hisarına bırakırlar, dönüşte tekfura hediyeler vererek, emanet eşyalarını geri alırlardı. Ancak gerek eşyaların emanet bırakılmasında gerekse de hediyeleri teslim ile emanetlerin geri alınmasında sadece kadınlar ve eli silah tutamayan gençler görev yaparlardı. Bu şarta her iki taraf da tam olarak riayet etmekte idi.

Osman Bey’in Bilecik tekfuruna gönderdiği hediyeler, babası zamanında verilen hediyelerin hemen hemen aynısı olup bunlar keçi postları, kilim, eyer takımı, peynir ve bal gibi şeylerdi.

Osman Bey, aşiretin dış tehlikelere karşı savunmasını ve ailesinin geçim işlerini bizzat üstlenmişti. Bu arada, babası zamanında kendilerine malikane olarak verilen Ankara’nın Karacadağ bölgesine de sık sık gitmekte idi. Yine, o sıralarda geniş bir faaliyet sahasında varlık gösteren ve Ankara’yı kendilerine merkez edinmiş bulunan Ahilerle de temasları olmaktaydı. Hatta kayınpederi Şeyh Edebâlî, Ahilerin ulularından idi. Diğer taraftan Ahilere mensup Şeyh Mahmud Gazi, Âhi Şemseddin ve oğlu Ahi Hasan ile meşhur Cendereli Kara Halil de daha sonraları Osmanoğulları ile yakın ilişki ve temas halinde olacak, devletin kuruluşunda ve büyümesinde faal rol oynayacaklardır.