Osmanlılarla Bizanslılar Arasında İlk Anlaşmanın İmzalanması

Trakya bölgesinde hızla yayılan Türkler, ele geçirilen yeni yerlere Anadolu’dan Türk aşiretlerini naklederek, buraların Türkleşmesi için önemli adımlar atmakta idiler. Ayrıca idareleri altına giren şehirlerde halka son derece adil ve insani davranılması, aleyhlerine vukubulacak her türlü isyan hareketini daha başından önlemekte idi.

Edirne’nin fethinden sonra, Filibe’nin de alınması ile Bizans, Bulgar ve Makedonya Sırp prensliğinin irtibatları iyice kesilmişti. Osmanlıların böyle bir strateji elde etmeleri Bulgar ve Sırp krallıklarını da tehdide imkan sağlamakta idi. Kısmen açık bulunan Bizans tarafı, her ne kadar bir tehlike teşkil etmekte ise de, imparatorluğun dahilî durumu karışık ve askerî harekata elverişsiz olduğundan kaygı duyulacak bir ehemmiyet arzetmiyordu. Bu arada, Sırplarla Bulgarlar arasında Osmanlı istilasına ve Türklere karşı ortak mücadele ve ittifak hazırlıkları başlamış idi. Bizans imparatoru Yuannis, Türklere karşı Venedik dukası ile bir anlaşma yaptı. Ancak Türk göçmenlerinin Rumeli’de iç kısımlarla, sahil kesimlerinde iyice yerleşmiş bulunmaları, Venediklilerin cesaretlerini kırdığından bu anlaşmanın hiçbir semeresi görülmedi.

Nihayet, Filibe’nin de Türklerin eline geçmesi, Bizanslıları Türklerle anlaşmaya sevketti (1363). Yapılan anlaşmaya göre, Bizans imparatoru, Rumeli’de ele geçirdikleri yerlerin Osmanlılarda kalmasını ve Türk padişahının Anadolu’da yapacağı askerî sefer ve savaşlara katılmayı kabul etti. Yine, Rumeli’de Osmanlılara karşı yapılacak ittifaklara katılmayacağına dair taahhütte bulunan Bizans imparatoru, bir nevi Türk tâbiiyet ve nüfuzu altına girmiş oluyordu. Sultan Murad Hüdavendigâr anlaşmanın imzalanmasından sonra Anadolu’ya geçti.