Sultan Murad’ın Rumeli’de Durumu Sağlamlaştırması

Sultan II. Murad İsfendiyar Bey’in üzerine giriştiği seferi henüz tamamlamadan, Eflak beyi Drakul, Tuna nehrini Silistre kesiminden geçerek Osmanlı topraklarına saldırıda bulundu. Osmanlı padişahının karşılık olarak gönderdiği uc beyi Firuz Bey Eflak’a yaptığı akında Drakul’u hezimete uğrattı ve iki yıllık haraca eşdeğer bir tazminatla bazı hediyeler ödemeye mecbur etti. Sultan II. Murad’ın Anadolu’dan Edirne’ye muzaffer olarak dönmesi üzerine, huzuruna gelip el öpen Drakul, iki oğlundan birini rehin bıraktı (1424).

Sultan Murad, Eflak ile sulh yaptıktan sonra Bizans üzerindeki baskısını artırmaya başladı, imparator Manuel iyice yaşlandığı için, devlet idaresini tamamıyla eline alan, oğlu ve saltanat ortağı Yuannis, Sultan Murad’ın hasımlarını bir bir bertaraf etmesi üzerine, kendi durumunun tehlikeye gittiğini görerek, sulhe talip oldu. Lukas Notaras, Melakrikos ve tarihçi Frances’in elçi olarak padişah nezdine gönderilmesi suretiyle anlaşma yapıldı. Anlaşmaya göre, Bizans devleti Osmanlılara üçyüz bin akçe haraç ile İstanbul ve Selanik civarındaki bazı kaleleri (Sitünion, Strimon ve İzdin) vermeyi kabul etti (28 Şubat 1424).

Sultan Murad daha sonra, Macaristan İmparatorluğu ile birkaç yıldan beri yaşanan hudut olaylarının önlenmesi için teşebbüse geçti. Bu sırada Sırp kralı Lazareviç Edirne’ye gelerek Osmanlı padişahı ile olan eski anlaşmalarını yeniledi. Lazareviç dönerken, beraberinde bir Türk elçilik heyeti olduğu halde, yeni tahta çıkan Macar kralı Sigismund’u tebrik vazifesi ile görevlendirildi. Lazareviç’le yanında bulunan Türk heyeti, Macar kralı ile görüşerek karşılıklı bir sulh yapılmasını sağladılar. Daha sonra karşılıklı hediyeler teati edildi (1424).